هنرمند نقاش در اثر ابتلا به کرونا درگذشت - وبلاگ نیک دل

به گزارش وبلاگ نیک دل، تهران (پانا) - علی گلستانه هنرمند نقاشی که مجموعه آثار طبیعت او از معروفیت به سزایی برخوردار است صبح امروز بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.

احسان آقایی رئیس موزه هنرهای معاصر تهران در اندوه درگذشت علی گلستانه نوشت:

هرچند منظره نگاران ایرانی از محمودخان ملک الشعرا تا امروز کَندوکاوهای فراوانی در بازنمایی داشته اند ولی هنرمندانی که به اسلوبی شخصی در نگاه و تکنیک رسیده باشند، پرشمار نیستند. علی گلستانه در زمره هنرمندانِ دارای زبان دیداری و تکنیکی شخصی است به گونه ای که علاقمندانی که اندک آشنایی با نقاشی دارند، در نگاه نخست، آثارش را می شناسند.

فرایند خلق اثر در نقاشی های گلستانه، به قول مشهور سهلِ ممتنع است؛ حرکت از جز به کل با نگاهی کل نگر و کاربست متبحرانه خط و رنگ در یک ترکیب بندی راسخ که منجر به نوعی بازنمایی می گردد که در مرزهای انتزاع قابل درک و دریافت است و ناشی از تکرار و تجربه یگانه او از تفسیر بصری فرم در طبیعت است. در منظره های او سیطره نقاش بر منظره، مرهون زاویه نگاه ویژه هنرمند است. او در نگاه نخست فرم، رنگ، زوایا و عناصر دیداری منظره را تحلیل می نماید و سپس با ساده سازی و کاربست تکنیک متناسب با آن، مخاطب را در این تجربه بصری شریک می نماید.

فقدان علی گلستانه در این روزگار، شاید فقدان کوشش، تکرار مبنی بر نوجویی، فروتنی و تواضع در هنر ما است که اندک اندک به کیمیایی در هنر معاصر تبدیل می گردد. برای توصیف او و سبک زندگیَش از ابن یمین وام می گیرم که: جهانی است بنشسته در گوشه ای.

محمد گلستانی معروف به علی گلستانه، در سال 1319 در تهران به دنیا آمد. گلستانه آموزش نقاشی را در نوجوانی نزد اصغر پتگر شروع کرد. برای تحصیلات مقدماتی به دبیرستان جم قلهک رفت و در آن جا با آیدین آغداشلو و عباس کیارستمی هم کلاس شد. او در سال 1338 دیپلمش را گرفت و همراه آن دو به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت.

خصیصه مهمی که گلستانه در آثارش، به خصوص در منظره ها به دست آورد به تصویر درآوردن تفاوت اقلیم و آب وهوا در کارهایش بود؛ به طور معین در تصاویر او از منظره ها شهر یزد می توان گرمی و خشکی هوا و آفتاب داغ را کاملاً احساس کرد یا در منظره ها اسپانیای او آب وهوای معتدل مدیترانه را لمس کرد.

پرتره و پیکره انسان هم همیشه از اصلی ترین دغدغه های علی گلستانه بود. او با به تصویر درآوردن تک چهره هایی از دوستان و اطرافیانش، چون فروغ فرخزاد (شاعر)، لیلی گلستان (گالری دار)، پرویز ملکی (گالری دار)، زویا پیرزاد (نویسنده)، مصطفی دشتی (نقاش)، سیمین بهبهانی (شاعر)، ژیلا ایپکچی (تدوین گر)، محمد مقدم (زبان شناس)، نادرشاه افشار و دیگران، وجهی دیگر از کارش را بازگو کرد.