تفال به حافظ امروز چهارشنبه 24 خرداد ماه 1402، پنهان خورید باده که تَعزیر می نمایند
به گزارش وبلاگ نیک دل، فال گرفتن از آثار ادبی، از باور های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می بردند بهره ای از کلام حق دارند رجوع می شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما به جای مانده است.
دانی که چنگ و عود چه تَقریر می نمایند؟
پنهان خورید باده که تَعزیر می نمایند
ناموسِ عشق و رونقِ عُشّاق می بَرند
عیبِ جوان و سرزنش پیر می نمایند
جز قلبِ تیره هیچ نشد حاصل و هنوز
باطل در این خیال که اِکسیر می نمایند
گویند رمزِ عشق مگویید و مشنوید
مشکل حکایتیست که تَقریر می نمایند
ما از برونِ در شده مغرورِ صد فریب
تا خود درونِ پرده چه تدبیر می نمایند
تشویشِ وقتِ پیرِ مُغان می دهند باز
این سالِکان نِگَر که چه با پیر می نمایند
صد مُلکِ دل به نیم نظر می توان خرید
خوبان در این معامله تَقصیر می نمایند
قومی به جِدّ و جهد نهادند وصلِ دوست
قومی دگر حواله به تقدیر می نمایند
فِی الجُمله اعتماد مَکُن بر ثباتِ دَهر
کاین کارخانه ایست که تغییر می نمایند
مِی خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب
چون نیک بنگری همه تزویر می نمایند
توضیح لغت: عود: نوعی ساز زهی/تعریز: ادب کردن
تفسیر عرفانی:
سخن عشق شنیدنی نیست زیرا حکایتی است که فقط باید به چشم دل دید و آنان که راه وصال در پیش می گیرند و از عشق او سخن می گویند حتما باید با کوشش به آن برسند وگرنه در حد اوهام باقی می مانند.
تعبیر غزل:
تو با دلی پاک قدم پیش گذاشته ای، هر چند کار تو را از روی عقل و منطق ندانند ولی تو در کار خود ثابت قدم باش. از گله و شکایت بپرهیز که رنج مخصوص عاشقان است.
منبع: فرارو