تاثیر ثبت جهانی روستا و شهرهای صنایع دستی در کشور چه بود؟
به گزارش وبلاگ نیک دل، خبرگزاری مهر/ بدنبال آخرین خبرهای بدست رسیده، این پرسش مطرح می شود که تاثیر ثبت جهانی روستا و شهرهای صنایع دستی در کشور چه بود؟
ویدا توحدی، مدیرکل دفتر آموزش و ترویج معاونت صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اعلام کرد: شورای جهانی صنایع دستی از سال 1964 بنا به جلسه ای که در نیویورک برگزار گردید به عنوان بخش غیر دولتی و فعال و متولی صنایع دستی در جهان به ثبت رسید. این شورا 6 منطقه جغرافیایی دارد که متولی حفظ معیشت، امنیت و پروژه های مرتبط با صنایع دستی هستند که در واقع یک این سازمان غیر دولتی زیر مجموعه یونسکوست.
وی گفت: از سال 2012 خیلی از فعالیتهایی که به صورت مستقیم با یونسکو انجام می دادیم به این شورای متولی منتقل شد تا فعالیتهای مرتبط تخصصی صنایع دستی را پیگیری کند. تا آن موقع فعالیتهای مرتبط با مهر اصالت هم مستقیماً به وسیله یونسکو انجام میشد و داوران را هم خودشان می فرستادند. گواهینامه هایی که آنها می دادند نیز فقط لوگوی یونسکو را داشت اما از آن سال که خیلی از فعالیتهای تخصصی به شورای جهانی واگذار شد. مهر اصالت بین المللی هم به وسیله این شورا و با نظارت یونسکو داده می شد.
توحدی گفت: در حال حاضر هم آنالیز آخرین گواهینامه هایی که در سال 1401 از بخارا رسیده؛ لوگوی یونسکو، شورای جهانی صنایع دستی و لوگوی منطقه آسیا و اقیانوسیه را دارد و از نظر اعتبار، مانند خیلی از شوراهای غیر دولتی و تخصصی دارای اعتبار جهانی است.
وی اضافه نمود: از سال 1394 پروژه ای در شورای جهانی یونسکو به سفارش کشور هند شکل گرفت که به نوعی الگوبرداری از شهرهای خلاق یونسکو بود که ما هم به نوعی شهرهای جهانی صنایع دستی را ثبت کنیم. از سال 1394 ما هم به ارسال پرونده اقدام کردیم و همان موقع اولین شهرهای صنایع دستی از جمله شهرهای اصفهان و تبریز ثبت شد و در سالهای بعد به تعداد این شهرها و روستاها اضافه کردیم.
مدیرکل دفتر آموزش و ترویج معاونت صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ادامه داد: آن موقع روستای کلپورگان ثبت شد چون در حدی بود که می توانست در جهان مطرح گردد در حالی که قبلاً برای معیشت مردم سفال های آنها را خریداری نموده و دور می ریختند اما الان این صنایع دستی در جهان مطرح است و خرید آنقدر زیاد شده که فراوری کنندگان فرصت فراوری ندارند.
وی درباره اینکه چرا شهرهای دیگر از این قابلیت برخوردار نبودند که بعد از جهانی شدن بتوانند فروش بهتری داشته باشند، گفت: هر منطقه یک قابلیت دارد شهر ملایر شهر مبلمان منبت است و از نظر اشتغال و گردش مالی کم نظیر است. صنایع دستی آباده کیفیت دارد و کلپورگان به خاطر سادگی اش ثبت شد. ما ثبت نکردیم ارزیابان براساس شاخص های بین المللی آن را ثبت کردند. وقتی روستای خراشاد در خراسان جنوبی به عنوان روستای حوله بافی ثبت شد؛ شاهد بودیم که روستاییان مهاجر به روستا برگشتند. اینها نتیجه ثبت روستا بود.
منبع: همگردی