صنعت گردشگری دست به گریبان هتل داری غیررقابتی - وبلاگ نیک دل

هفتمین میزگرد آنالیز چالش ها و فرصت های صنعت گردشگری به منظور آنالیز مسائل هتل ها و بخش هتل داری با حضور دو نفر از فعالان این حوزه سه شنبه 18 دی ماه 97 در دفتر سایت خبرنگاران برگزار گردید. به گزارش وبلاگ نیک دل، در این میزگرد علی مقدس کارشناس توسعه بازار اولدوز گشت شرق درباره شرایط کیفی هتل ها در ایران گفت: شرایط هتل ها را نمی توان به طور کلی مورد ارزیابی دقیق قرار داد چون شرایط هر هتل با هتل دیگر فرق دارد و باید در خصوص هر هتل به صورت جداگانه بحث کرد اما نمی توان این نکته را ناگفته گذاشت که در نگاه کلی، شرایط کیفی صنعت هتل داری کشور مناسب نیست و دلخوری های بسیاری در این حوزه از سوی فعالان صنعت گردشگری متوجه هتل داران است.

وی با اشاره به این که هتل داری در دنیا سال هاست به عنوان یک رشته آکادمیک در دانشگاه ها تدریس می گردد، توضیح داد: در ایران یک مشکل در سطح کلان وجود دارد و آن این است که رشته های دانشگاهی متناسب با بازار کار شکل نگرفته اند و با وجودی که سابقه تدریس بسیاری از رشته ها - از جمله هتل داری - در کشور از چند دهه گذشته ، با این حال این راه اندازی این رشته ها در دانشگاه ها نتوانسته مشکل بازار کار را حل نماید.

مقدس ادامه داد: بنابراین یکی از مسائل اصلی ما در حوزه هتل و هتل داری این است که نیروی کار ماهر و متخصصی که بتواند در بازار کار صنعت گردشگری ایران، جذب گردد و مهارت و تخصصش مورد احتیاج باشد، در دانشگاه تربیت نمی گردد. قبل از مقطع دانشگاه هم خدمات هتل داری جایی در سیستم آموزشی ما ندارد و معرفی خوبی از رشته هتل داری قبل از مقطع دیپلم نداریم. علت این امر این است که اقتصاد ایران بر پایه درآمدهای صنعت گردشگری شکل نگرفته و نه تنها اقتصاد ما به صنعت گردشگری به عنوان یک حوزه اصلی درآمدزا نگاه ننموده، بلکه در سیاست های کلان اقتصاد مخصوصا طی چند دهه اخیر، گردشگری همیشه مورد بی توجهی بوده است.

این فعال صنعت گردشگری با تاکید بر این که نمی توان بدون نگاه علمی به صنعت هتل داری در این صنعت پیروز بود، اضافه کرد: کشورهای دیگری که بعضی از آنها در همسایگی ما هستند و هتل های خود را ارتقا داده اند، بحث کیفی سازی هتل ها را با ایجاد نظام آموزشی مبتنی بر آخرین یافته های علمی در دانشگاه های خود ایجاد نموده اند و خروجی چنین نظام آموزشی در هر بخش از ساختار صنعت هتل داری که قرار بگیرد، پیروز عمل می نماید. این در حالیست که بسیاری از سر فصل های دروس دانشگاهی ما در این رشته به روز نیستند و باعث ایجاد دل زدگی در دانشجو می شوند. قدیمی بودن مباحث درسی از اینجا ناشی می گردد که ترجمه هایی از منابع و مراجع آموزشی صنعت هتل داری صورت گرفته که برای 40 سال پیش بوده و بروز رسانی نشده اند و طبعا با آنچه در حال حاضر به عنوان سرفصل های آموزشی در دانشگاه های معتبردنیا تدریس می گردد، فاصله دارد. به بیان دیگر، احتیاج دانشگاه های کشور به منابع دست اول علمی صنعت هتل داری که مطابق با شرایط و فرهنگ کشور ترجمه یا تالیف گردد، رفع نشده است.در رشته هتل داری در ایران، مقطع کارشناسی ارشد و دکترا نداریم، و اگر دانشجوی کارشناسی هتل داری بخواهد ادامه تحصیل دهد باید به کشور دیگری برود یا در رشته های مرتبط دیگر گردشگری مثل مدیریت دنیاگردی ادامه تحصیل دهد که این هم یک ضعف است و انگیزه را از دانشجویان این رشته سلب می نماید.از سوی دیگر هتل داران هم اهمیت چندانی به خروجی نظام آموزشی کشور در این رشته نمی دهند که این موضوع هم در جای خود قابل بحث است.

وی در شرح بی توجهی هتل داران به استفاده از نیروی متخصص در این صنعت، گفت: اگر به ساختار مالکیتی و ترکیب مدیریت بیشتر هتل های مطرح کشور دقت کنید، این هتل ها به وسیله دولت یا بخش های دیگری از حاکمیت مثل بعضی بنیادها اداره می شوند و مدیران دولتی یا مدیرانی از سوی بنیاد که فاقد تخصص و پیشینه در این صنعت هستند، در ارکان این صنعت مدیریت می نمایند. در چنین شرایطی آنچه بیشتر هتل های کشور ما را به پیش می برد تخصص نیروی انسانی و کیفیت خدمات نیست بلکه تفکر حاکم بر آن بنیاد یا سیستم دولتی است که باید به وسیله مدیر هتل در آن مجموعه پیاده گردد. به این ترتیب مشاهده می کنیم که در فضای هتل های ما رقابت وجود ندارد و در یک فضای غیر رقابتی اصولا لزومی به افزایش کیفیت برای کسب سهم بیشتر از بازار و سودآوری و دیگر دغدغه هایی که در فضای رقابتی می بینیم، نیست.

مقدس با بیان این که اگر سیستم هتل داری در ایران به دست بخش خصوصی بیفتد و فضای این بخش رقابتی گردد، بسیاری از رویدادها می تواند به یاری صنعت هتل داری بیاید، اضافه کرد: در حال حاضر هتل ها خلاقیتی در راه اندازی باشگاه مشتریان و یا برگزاری رویدادها و جشنواره ها از خود نشان نمی دهند چون همان طور که عرض کردم آنها در یک فضای غیررقابتی هستند و خالی ماندن اتاق برای آنها خیلی مهم نیست.

وی بعلاوه ذهنیت عموم مردم در خصوص لاکچری بودن اقامت در هتل را نیز در رونق نگرفتن هتل ها موثر دانست و گفت: ذهنیت عموم مردم ما این است که اقامت در هتل، یک اقدام لوکس است که فقط باید بعضی از مردم انجام دهند. با این ذهنیت بسیاری از مردم به جای اقامت در هتل هزینه های بعضا سنگین تری هم انجام می دهند ولی از رفتن به هتل پرهیز می نمایند. هتل ها هم در این مورد کم کاری نموده اند و خود را به عنوان مراکز اقامتی آن طور که باید و شاید تبلیغ ننموده اند.

مقدس با بیان این که اگر صنعت گردشگری به یکی از محورهای توسعه کشور تبدیل گردد قطعا می توان ظرفیت های این صنعت را فعال کرد، اظهار داشت: بسیاری از کشورها هستند که در برابر ظرفیت های ما هیچ حرفی برای گفتن ندارند ولی صنعت گردشگری را محور توسعه کشور خود قرار داده اند و با تکیه با بر ظرفیت های محدود خود درآمدزایی مناسبی برای تمام ارکان این صنعت از حمل و نقل گرفته تا هتل داری فراهم نموده اند. مثلا کشور آذربایجان برای رونق بخشیدن به گردشگری، مسابقات فرمول یک را در این کشور برگزار می نماید و اگر پیست مسابقات فرمول یک را در این کشور ببینید متوجه می شوید با چه ترفندهایی سعی در زیبا نشان دادن پیست دارند چون پشت دیوارهایی که در بعضی نقاط پیست کشیده اند واقعا مجذوب کننده نیست. ما در ایران می توانیم میزبان مسابقات فراوانی از این دست باشیم و هتل های ما در ایام برگزاری این مسابقات پر باشد اما این اتفاق پیش شرط هایی دارد که شاید مهمترین آنها ، اولویت دادن به گردشگری در توسعه کشور است.