از خانه خارج نشوید؛ شاید باد وزید! - وبلاگ نیک دل

به گزارش وبلاگ نیک دل، مقصر این آلودگی همان هایی هستند که در طول این سال ها باید مترو و بی. آر. تی راه اندازی می کردند، اما نکردند، تاکسی ها و اتوبوس ها را نوسازی می کردند، اما خواب ماندند، کارخانه ها را از شهر دور و نو می کردند، اما به خودشان زحمت ندادند.

به گزارش گروه اجتماعی وبلاگ نیک دل، سال هاست که با فرارسیدن فصل سرما رنگ آسمان به رنگ های تیره متمایل و نفس ها از آلودگی هوا تنگ می شود، در این ایام همیشه شاهد همان هشدار های تکراری هستیم، از خانه خارج نشوید، از تردد غیرضروری بپرهیزید، فعالیت بدنی سنگین در فضای باز انجام ندهید و در نهایت کار به تعطیلی مدارس کشیده می شود.

پاسخ به اینکه چرا هر سال همین شرایط تکرار می شود ساده است، چون برای کاستن از این وضع ناگوار نه تنها کاری نکرده ایم بلکه علی رغم تجربه شهر های دنیا در بهتر کردن اوضاع، انگار ما یک تیم از محققان را به کشور های خارجی پیروز در کاهش آلودگی هوا فرستاده ایم تا تحقیق کنند آن ها چه کاری برای کاهش آلودگی هوا کرده اند و ما دقیقاً همان کار را انجام ندهیم!

به گزارش ایسنا، درمان این روز های آلوده در شش محور مشخص است، توسعه سریع مترو، تاسیس خطوط بی. آر. تی، ترویج دوچرخه سواری، نوسازی تاکسی ها، کاهش دوره زمانی تست معاینه فنی و دور کردن صنایع آلاینده از محدوده شهری؛ ولی در کرج هیچکدام از این کار ها را به درستی انجام نداده ایم و هر سال وقت را کشته ایم و نهایت تدبیرمان در زمان آلودگی فقط به تعطیلی مهدها، پیش دبستانی ها و دبستان های نوبت صبح و بعداز ظهر ختم شده است.

کرج نه مترو دارد نه بی. آر. تی، شهری هم نیست که دوچرخه سوار در آن به راحتی تردد کند، از طرف دیگر بیش از 750 هزار خودرو در این کلانشهر ثبت پلاک شده در حالی که خیابان هایش فقط ظرفیت 350 هزار خودرو را دارد؛ همچنین 13 هزار تاکسی دارد که 4 هزارتای آن فرسوده شده و باید از رده خارج شود، اما برنامه ای برای این کار تعریف نشده، حدود 600 اتوبوس هم دارد که تعداد زیادی از آن ها کارخانه تولید دود هستند، همه این ها با هم 68 درصد آلودگی کرج را به خود اختصاص داده اند.

صنایع هم که آنقدر مشکل دارند که آلایندگی و فرسودگی فعلاً برای کسی موضوعیت ندارد، از معاینه فنی هم که بگذریم وقتی همین روز های آلوده ماشین های زیادی را می بینیم که همچون هواپیما ردی از دود پشت سر خود بر جا می گذارند، پس می ماند همان تعطیلی مهد ها و مدرسه ها.

پس در نهایت باید گفت که مقصر این آلودگی همان هایی هستند که در طول این سال ها باید مترو و بی. آر. تی راه اندازی می کردند، اما نکردند، تاکسی ها و اتوبوس ها را نوسازی می کردند، اما خواب ماندند، کارخانه ها را از شهر دور و نو می کردند، اما به خودشان زحمت ندادند و شهر را جوری توسعه می دادند که بتوان دوچرخه هم سوار شد، اما لزومی ندیدند؛ علی ایحال این روز ها عمیق نفس نکشید شاید باد وزید و هوا تمیز شد.