تاثیر ورزش بر حافظه چیست؟ - وبلاگ نیک دل

به گزارش وبلاگ نیک دل، ورزش منظم رشد رگ های خونی تازه را در منطقه ها مغزی که در آن نوروژنز اتفاق می افتد، افزایش می دهد و خون رسانی بیشتری را ایجاد می کند، همچنین ورزش موجب می شود که از پرفشاری خون (فشار خون بالا) که یک عامل خطر برای ابتلا به زوال عقل است، جلوگیری و حتی آن را درمان کند.

به گزارش وبلاگ نیک دل، با افزایش سن، عملکرد طبیعی سیستم ایمنی بدن کاهش می یابد و خطر ابتلا به بیماری عصبی مانند بیماری آلزایمر افزایش پیدا می کند. با افزایش سن، میکروگلیاها (یاخته هایی کوچک و غیرعصبی و میان بافتی با منشا میان پوستی هستند که بخشی از ساختار حمایتی دستگاه عصبی مرکزی را تشکیل می دهند) در پاکسازی آسیب کارایی کمتری پیدا می کنند و توانایی کمتری در جلوگیری از بیماری و التهاب را دارند؛ این بدان معنی است که التهاب عصبی می تواند پیشرفت و عملکرد مغز از جمله حافظه را مختل کند.

بر اساس این مطلب که از سوی رمضان حیدریان متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار وبلاگ نیک دل قرار گرفته آمده است: ورزش می تواند این میکروگلیاها را در مغز دوباره احیا (برنامه ریزی) کرده و باعث شود میکروگلیاها انرژی بیشتری کسب کنند و توانایی مقابله با تغییرات التهابی عصبی را که عملکرد مغز را مختل می کند، داشته باشند. بنابراین چگونه می توانیم اطمینان حاصل کنیم که برای محافظت از مغز، نوع ورزش صحیح را انتخاب کرده ایم یا به میزان کافی ورزش می کنیم؟

تا به امروز شواهد کافی برای تهیه دستورالعمل های خاص برای سلامت مغز وجود ندارد، هرچند یافته ها حاکی از آن است که بیشترین فواید حاصل از ورزش هوازی مانند پیاده روی، دویدن یا دوچرخه سواری است و به بزرگسالان توصیه می شود حداقل 150 دقیقه در هفته ورزش هوازی با شدت میانه همراه با فعالیت هایی که قدرت و انعطاف پذیری را حفظ می کنند، داشته باشند تا سلامت عمومی هم به خطر نیافتد.

چند روش وجود دارد که بر اساس آن ورزش باعث تغییر ساختار مغز می شود. بسیاری از مطالعات نشان می دهد که ورزش می تواند با افزایش سن حافظه ما را محافظت کند و به این دلیل ثابت شده که ورزش از کاهش حجم کل مغز جلوگیری می کند (می تواند منجر به کاهش عملکرد شناختی شود) و همچنین از جمع شدن در منطقه ها خاص مغز مرتبط با حافظه جلوگیری کند.

مغز به شدت وابسته به جریان خون است و تقریبا 15 درصد از حجم خون کل بدن را دریافت می کند (علی رغم اینکه میزان آن فقط 2-3 درصد از کل بدن است) و به این دلیل است که بافت های عصبی ما برای عملکرد و زنده ماندن به اکسیژن رسانی دائمی نیاز دارند و هنگامی که سلول های عصبی فعال تر می شوند، جریان خون در منطقه ای که این سلول های عصبی واقع شده اند افزایش می یابد تا تقاضا را برآورده کند، به همین ترتیب حفظ مغز سالم به حفظ شبکه سالم عروق خونی بستگی دارد.

ورزش منظم رشد رگ های خونی تازه را در منطقه ها مغزی که در آن نوروژنز اتفاق می افتد، افزایش می دهد و خون رسانی بیشتری را ایجاد می کند که از رشد این سلول های عصبی تازه پشتیبانی می کند. ورزش همچنین سلامت و عملکرد رگ های خونی موجود را بهبود می بخشد و اطمینان حاصل می کند که بافت مغز به طور مداوم برای تامین نیازها و حفظ عملکرد خود، خون کافی دریافت می کند.

انتها، ورزش منظم می تواند از پرفشاری خون (فشار خون بالا) که یک عامل خطر برای ابتلا به زوال عقل است، جلوگیری و حتی آن را درمان کرده و به چندین روش برای افزایش سلامت و عملکرد رگ های خونی در مغز کار می کند.